Om half zeven je bed uit, flink wat eten en veel thee drinken. Zorgen dat je zo licht mogelijk aan de start verschijnt, ja, een RTC-lid moet er heel wat voor over hebben om in goede conditie aan de start van zo’n monsterrit te staan!
Om 7.25 uur kwam ik bij het busstation van Zierikzee aan, helaas zonder Leendert die geveld was door Corona.
Er stonden al wat leden te wachten waaronder Carla en Eus Totté die de route hadden bedacht.
Leo Noordijk was nog niet aanwezig maar die kwamen we gelukkig vlak na vertrek tegen op de Blokweg, gehuld in een prachtig retroshirt van de RTC. We reden vlot naar Brouwershaven waar Marco zich bij ons aansloot en vandaar naar het begin van de Brouwersdam waar nog een flink aantal leden uit de Westhoek al op ons stonden te wachten. 
Eus verhoogde de feestvreugde nog even met de mededeling dat we geen 200 maar bijna 210 km gingen rijden maar dat mocht de pret niet drukken, het weer was prima en iedereen had er veel zin in.
Met Eus en ondergetekende op kop gingen we tegen een lichte wind in over de dam naar Goeree, langs de vuurtoren en omhoog over de duinen.
Daar gaf Jos bij een toiletgebouw aan dat hij beslist de trein naar Darmstadt moest halen dus daar hadden we onze onverwachte eerste stop.
Een stukje verderop keek ik niet goed op mijn route en wilde, omdat ik dat elke maandagmorgen doe, rechtsaf slaan richting Ouddorp, maar de routeplanner had bepaald dat we een stukje Strade Bianchi moesten rijden. Eigenlijk veel mooier vond ik achteraf, via het Havenhoofd naar de Haringvlietdam en toen rechtsaf naar Hellevoetsluis.
Eerst een stuk boven op de dijk langs het Haringvliet en daarna richting Nieuw- en Oud-Beijerland langs het Spui en een prachtig natuurgebied
De wind draaide om ons als voorrijders ter wille te zijn rustig mee dus we bleven tegenwind houden, ach, je kunt nu eenmaal niet alles hebben.
Na Oud-Beijerland richting Spijkenisserbrug langs de Oude Maas en na de brug richting eerste stop bij Abel(s) want er bleken ineens twee Abels te zijn.
Binnen no time zaten we al aan de koffie, thee of cola en ook het uitzoeken van het eten werd super simpel gemaakt doordat iedereen dezelfde tosti bestelde. 
Onze onvolprezen penningmeester Henk had binnen zeer afzienbare tijd het inschrijfgeld binnen, niemand heeft ook maar één opmerking gemaakt over dat het inschrijfgeld van € 5,00 (op de site) naar € 10,00 (op de app) naar € 15,00 (ook op de app) was gegaan omdat een kind kan begrijpen dat je met de huidige horeca prijzen te veel als club moet bijleggen als je de inschrijfgelden niet ook aanpast.
Verkwikt sprongen we weer op onze fietsen voor het gedeelte tot de tweede stop, eerst naar de Heinenoord Tunnel die weliswaar voor auto’s gesloten was maar wij mochten er mooi gewoon door. In de tunnel werd het ongemerkt toch een beetje een wedstrijd wie het eerst aan het eind van de tunnel zou zijn dus ik stond daar behoorlijk te puffen na een klimmetje waarvan ik later hoorde dat het 7 % was. Gelukkig kwam de voorspelling van Hans Teeuwen niet uit dat als je licht ziet aan het eind van de tunnel dat dat dan meestal een aanstormende trein is.
Via Klaaswaal richting Numansdorp waar ik in een bocht een ons tegemoetkomende fietser opmerkte die zo fantastisch mooi op zijn fiets zat dat ik tegen Eus zei: “Dat is geen fietser, dat is beslist een wielrenner!” Tijdens de stop in Oud Gastel begreep ik van Ad Forman dat dit Olav Kooij was dus ik blijk er toch wel een beetje zicht op te hebben.
De brug over het Hollands Diep stond open dus daar kon iedereen weer een beetje uitrusten, daarna door het prachtige Willemstad naar Klundert, Fijnaart en op het moment dat er uit het peloton wat gemopper begon op te stijgen van “Waar blijft die stop nou?” waren we eigenlijk al bijna in Oud-Gastel.
Zoals het hoort in Brabant was het café tegen de kerk aangebouwd en wij konden onze fietsen veilig op een binnenplaatsje parkeren. 
Een ontzettend leuk meisje zorgde ervoor dat de inmiddels ontstane dorst en honger gestild konden worden, de penningmeester streek over zijn hart en er mocht zelfs nog een tweede cola besteld worden. Bravo Henk! Op dat moment moest er nog een kleine 70 km afgelegd worden, ik denk dat we het niet gehaald zouden hebben zonder dat extra drankje.
Via Moerstraten, langs het randje van Bergen op Zoom en via Tholen (pas op Archie, niet de voorrijders inhalen!) weer terug Brabant in over het Schelde-Rijnkanaal langs Oud- en Nieuw-Vossemeer naar de Philipsdam waar we toch weer met wat tegenwind te maken kregen.
Mijn Garmin was inmiddels al lang leeg.
Gelukkig zat mijn eigen batterij nog minstens halfvol en al fietsend op de dam kregen we van lieverlee steeds meer wind mee naar Bruinisse toe waar we Jenny achterlieten, knap gedaan hoor! Langs de N59 terug naar Zierikzee, bij Nieuwerkerk werden Carla en Eus hartelijk bedankt voor al hun werk waarna ikzelf met Leo en Marco er bij de Schouwse Dijk afgingen. Ik mag aannemen dat ook voorzitter Leo, nog bedankt voor het fluiten) en de rest van de Westhoekers veilig thuisgekomen zijn
Om 17.30 uur was ik weer thuis met een buitengewoon voldaan gevoel na een werkelijk prachtige rit door drie provincies.
Toercommissie en deelnemers, heel erg bedankt voor jullie inzet en gezelligheid. Zeker voor herhaling vatbaar!
Frank van der Vliet
Klik hier om de route nog een keer te volgen.