Het is vrijdag middag 24 mei en buiten naar de gestaag neervallende regen kijken wordt ik toch een beetje zenuwachtig voor de dag van morgen. Vanaf ‘s-middags 2 uur elk uur de buienradar raadplegend zie ik het naarmate de avond vordert later toch steeds positiever worden. Bij het opstaan zaterdagmorgen om 7 uur wordt ik blij verrast door de zonnestralen die door het slaapkamerraam vallen en de blauwe lucht. Vol goede moed samen met Tonny Vaes dus richting Steenbergen. Wat vroeger vertrokken ivm de slechte ervaring bij de start vorig jaar, maar de organisatie had mij verzekert dat men hiervan geleerd had, en dat bleek ook zo te zijn. Binnen 15 min was ik terug op de parkeerplaats met alle polsbandjes en gestempelde kaarten. Het was nog even wachten op Jan en Leo, dit kwam echter als ik Leo mag geloven, omdat Jan moeilijk vanonder de klamme lappen kon komen. De nieuwe houten fietsschoenen van Jan waren een doorslaggevend succes, alleen jammer dat er geen plaatjes onder konden, want anders had hij er bij de start en finish zeker punten mee gescoord. Dan maar op weg, zo goed als klokslag 9 uur.
Geen tijdverlies bij de start zoals vorig jaar, iedereen had alles zoals beschreven al, alleen Rene wilde nog een polsbandje halen. Buiten Steenbergen bleek al snel dat het toch wel erg fris was en ik had er dan ook geen spijt van dat ik in vol tenue was. Na Dinteloord gepasseerd te zijn hadden we onze eerste lekke band. Gert Jan was het slachtoffer. Toen uiteindelijk het euvel verholpen was en Rene zich bij ons gevoegd had bleek dat de groep was uitgedund tot 9 man. De resterende 5 man leed volgens mij aan acute geheugenverlies, door een gouden regel binnen de RTC zich niet meer te kunnen herinneren. M.i. houdt die in, en gelukkig sta ik daar niet alleen in, dat indien wij als groep van de RTC rijden en iemand rijdt lek dat er dan ten alle tijde met de voltallige groep op het slachtoffer gewacht wordt. Voor de tussenstop bij Achthuizen kregen we temaken met de tweede lekke band, maar geholpen door de gemotoriseerde hulppost was dit snel verholpen. Vanaf de Philipsdam ging het voor de wind in rap tempo richting Tholen, altijd mooi om overheen te rijden.
Aankomend bij het sluisje van de Oesterdam, kreeg een bootje voorrang, waardoor de brug open stond. Dit hield in dat we met een peleton van ca. 200 man/vrouw de Oesterdam moesten passeren. Gelukkig was dit aan het eind weer redelijk uit elkaar getrokken voordat we het smalle weggetje langs het Spuikanaal op moesten. Het tempo zat er goed in en Hoogerheide naderde met rasse schreden. Na in Hoogerheide nog de nodige hoogtemeters gepakt te hebben konden we ons laven aan de laatste verzorgingspost. Verder ging het over de enige kasseienstrook in het parcours richting Bergen op Zoom, door Groot Lindonk en Landgoed Zoomland over de A58 richting De Heide. Na nog wat extra meters gereden te hebben, doordat er een bordje gemist werd, en de beschermde bossen rondom Bergen op Zoom uitrijdend bleek er voor de laatste 20 kilometers toch wel een zeer straffe NW wind te staan, vooral het stuk langs de Boomvaart. Echter met dank aan de enorme inspanning van Leo en enkele andere kon er toch nog een stevig tempo gereden worden.
Aankomend bij de finish , waar het altijd gezellig druk is, konden we nog nagenieten bij een heerlijke portie pennenpasta en diverse drankjes. Al met al had iedereen een tevreden gevoel over deze goed georganiseerde tocht.
Afstand : 123,9 km
Rijtijd : 4.05 uur
gem.snelheid : 30,6 km/uur
Hoi Ab, je hebt helemaal gelijk maar je moet wel het verhaal in de juiste volgorde vertellen. Op ca. 10 km. zijn er een viertal leden harder gaan rijden en lieten de groep, waaronder wij, achter zich. Vlak er na werd er in de groep lek gereden. De reparatie duurde ca. 20 min. waar wij netjes op gewacht hebben. Na de herstart passeerden wij een van de hardrijders die ook lek stond, waarop wij hem lachend voorbijreden. Een paar km. verderop kreeg de 1e lek rijder zijn 2e lekke band. Toen besloten wij om door te rijden. Ik had voor de start al aangegeven dat ik niet zou stempelen. Ik moest namelijk op tijd terug zijn. Ik heb een heerlijke fietstocht gehad, zeker ook omdat mijn kleinzoon er bij was.
ik had me dus niet !! via de rtc ingeschreven om de kmc te gaan rijden omdat ik met Cok Deering en Tonny Bruin had afgesproken om de 125 km met zijn 3en te rijden Ronald van den Bos en Marcel Verton sloten zich bij ons aan, we besloten om samen met onze club genoten te starten [altijd even gezellig] om na een km of 10 onze eigen weg te vervolgen, blijkbaar wordt dit binnen de rtc niet erg gewaardeerd gezien het hoongelach toen ik met een lekke band stond en de club me passeerde erg erg jammer en heel erg kinderachtig wat viel me dit tegen van m’n clubgenoten blijkbaar hoor je er niet meer bij als je niet met de rtc meerijdt, gelukkig heb ik een fantastische fietsdag beleeft op dit smetje na.
Ik sluit me aan bij de reactie van Huib. Ik heb pas 1 avond van te voren besloten om de KMC te gaan rijden met Tonny en Huib,niet in clubverband (ivm dat de rit dan wel wat langer kan duren) omdat ik ook nog op de fiets terug moest naar Rotterdam. Ik vind het erg jammer hoe er gereageerd is door de RTC’ers op ons (ook via de mail). Wat ik echt niet begrijp is,dat als er iemand met een lekke band staat, dat daar dan om gelachen moet worden! En de opmerkingen die Huib kreeg toe hij deze groep weer voorbij wilde waren ook niet zo leuk. Al met al hebben wij heerlijk gefietst, 190 km op de teller…. alleen het commentaar achteraf was erg teleurstellend voor mij.
Leuke dag gehad. Zoals Huib schrijft hebben wij ons op de dag zelf ingeschreven. Het leek ons leuk om samen met de RTC groep te rijden maar we hadden wel van tevoren besloten om de gang er in te houden. Vanaf de start ging het over de smallere fietspaden wat rustig maar dat was prima. Vlak voor Willemstad kwam Cok op kop en toen ging het opeens te hard volgens iemand uit de groep. Allemaal prima maar dat was blijkbaar het signaal dat we zouden gaan afsplitsen. Zo gezegd zo gedaan. Na een paar km miste ik mijn mountainbike maatje want die had deze splitsing blijkbaar gemist. Daarom besloten om op de brug bij Hellegatsplein op hem en ook de rest van RTC te wachten. Ik wist immers dat Wim en ook Chris wel zin hadden in een beetje koers dus had hen ook bij ons groepje verwacht. Mijn maatje Ronald kwam als enige achterop met als mededeling dat er lek was gereden. Dat deed ons besluiten om door te rijden en dan evt. bij een tussenstop te wachten, of niet… Op de weg vanaf Willemstad naar Oude Tonge waren we Huib kwijt geraakt en het duurde dusdanig lang dat ie bleek lek te hebben gereden. Logischerwijs zijn we toen wel blijven wachten bij eoa Hans en Grietje huisje en na een 15 a 20 minuten kwam er een groepje met oa Everste, Chris en Tolhoek voorbij. We hebben toen nog 5 a 10 minuten gewacht voordat onze kopman Huib aan kwam sluiten. Toen het gas er op. Marcel Verton, Huib, Cok, Ronald en mijzelf draaide lekker rond en haalde continu groepjes in. Na de Philipsdam ging het wat minder snel omdat er grote groepen waren die niet graag ingehaald wilde worden en lekker in de breedte met een toertempo de weg blokkeerde. Allemaal geen probleem. Na wat oponthoud en wachtende op inhaalgoeroe Cok kwamen we weer als groepje bij elkaar en konden we weer gas geven. Aangekomen bij de 2de stop zagen we een deel van de RTC groep met Wim, Tolhoek en Chris net weer vertrekken. Jammer, want daar hadden we wel bij aan willen sluiten. Even snel wat gegeten en gedronken en 5 minuten later weer opgestapt. Ons groepje was aardig aan elkaar gewaagt en zodoende draaide we mooi rond. Vlak voor stop 3 hadden we Wim etc. dus ook te pakken en zijn we samen verder gereden. Tolhoek heeft toen nog even laten zien dat ie echt kan fietsen en ook zijn zoon reed zo te zien super. Ik hoop later nog eens te kunnen zeggen dat ik met hem heb gereden toen ie 14 was. Die jongen is nu al een klasbakje van jewelste en leuk om 3 generaties tegelijkertijd op de fiets te zien rijden. Vanaf de 3de stop reden we grotendeels in een grote groep naar de finish en dat was prima. Uiteindelijk 34.0 gemiddeld wat meer had kunnen zijn als we overal vrijbaan hadden gehad. In ieder geval prima vermaakt en wellicht volgend jaar weer en op dezelfde wijze!
Hallo,
Na al de reacties blijkt maar weer eens hoe moeilijk het is om alle schapen bij elkaar te houden.
Wielrenners zijn ook eigenlijk allemaal individuen in groepsverband.
Wij waren van plan (ezra en ikzelf) om tezamen met de groep de tocht te rijden, na de eerste lekke band wat om welke reden ook, wel 20 minuten duurde (misschien een keer een bandenwisselclinic bij rtc), konden we de rit voortzetten, waarna 15km verder de band weer lek was, dit valt natuurlijk niet persoonlijk aan te rekenen, het kan immers iedereen overkomen.
Maar op zo een moment komt blijkbaar de ouderwetse wedstrijdmentaliteit weer bovendrijven
en besloten we door te rijden.
Na de splitsing bij de Philipsdam waar Adrie de 160km volgde zijn we met z’n vieren in een lekker (stevig) tempo doorgereden.
Bij de stop in Woensdrecht zagen we Tonnie, Marcel, Huib en Cock aankomen, ook Leo en Linda Jumelet stonden daar, waarna we gezamenlijk met een groep fanatiekelingen richting Steenbergen zijn gevlogen, ja zo voelde dat, want het begon al aardig zwart voor m’n ogen te worden, maar wat voelde dat toch weer lekker.
Na aankomst nog even gezellig op de markt nagepraat te hebben zijn we voldaan huiswaarts gereden.
Het was een prachtige, goed verzorgde tocht waar iedereen van heeft genoten, en ook wij zijn volgend jaar weer van de partij, op welke manier dan ook.
p.s. Tonnie, Ezra is 13 🙂
Jonges, (Tonny, Huib en cok) waar maken jullie je druk om, Ik heb jullie toch ook nooit genoemd.
Jullie hadden je persoonlijk ingeschreven en Cok was nog zo correct geweest om ons te melden dat hun door zouden rijden. Dus jullie hoeven je ook niet aangesproken te voelen. Het gaat om de groep RTC. Er waren meer RTCers die persoonlijk hun eigen tocht reden. Dat is ook prima
Wim:Ik begrijp heel goed dat het giga leuk is om met je kleinzoon te rijden, en geloof me ik kan er van mee praten want ik heb al menige kilometer met mijn zoon gefietst, maar begrijp me goed als er iemand om wat voor reden snel thuis wil thuis wil zijn, zijn er volgens mij in dit geval 2 mogelijkheden die een ieder binnen de toercommissie zonder problemen geaccepteerd had.
a: je had de moeite genomen om iemand van de toercommissie die tijdens die tocht meereed ervan op de hoogte te brengen dat je doorreed omdat je eerder thuis wilde zijn.En vlgs mij waren de 2 leden niet in kennis gesteld.
b: Je had ook bij ons kunnen blijven en met ons mee kunnen rijden tot de Philipsdam en dan met kennis rechtstreeks naar Zierikzee kunnen fietsen, had Raymond later de wagen opgehaald.
Ab, niet om het een of ander maar staande bij de auto’s heb ik tegen je gezegd dat ik niet zou stempelen. Bij de 1e lekke band hebben wij wel degelijk 20 min. gewacht. En op punt b. komende, dit vind ik wel erg kort door de bocht.
Beste mede RTC-ers, ik heb de tocht niet gereden. Had met diverse Renessenaren nog de 240km in de benen van 2e pinksterdag, onze jaarlijkse 11-stedentocht in Friesland.
Zulke discussies als bovenstaand gevoerd kun je beter niet via mail doen dat levert alleen maar meer onbegrip op. Doe het als je elkaar weer in de ogen kunt kijken dat werkt beter.
Groet en hopelijk komt er eindelijk eens wat beter fietsweer. De “zachte winter” duurt nu wel erg lang!
De slimste reactie op het Koos Moerenhout verhaal vind ik die van Frans Dudok. Maak onder 4 of meer ogen nog eens duidelijk hoe het bij bepaalde afspraken hoort. Dit gedoe op de website is anti-reclame en dus schadelijk voor de RTC